Hiszpańska Primera Division jest specyficzną ligą w której, oprócz doskonałej kondycji i rozeznania na boisku, liczy się wyszkolenie techniczne. Truizm z mojej strony, ale faktem jest, że na Półwyspie Iberyjskim jak mało gdzie, gra się niezwykle widowiskowo. Niemalże co kolejkę jesteśmy świadkami gradobić, kończących się wynikami 4-5:0. Dla kibica świetna sprawa.
La Liga od wielu lat jest uznawana za jedną z najlepszych lig na świecie. Elektryzujące pojedynki między gigantami w postaciach Realu i Barcelony należą do hiszpańskich, ale i europejskich klasyków. Atrakcyjność tych rozgrywek, dla przeciętnego kibica jak i piłkarza, jest niezaprzeczalna. Jak jednak w tym środowisku odnajdują się polscy zawodnicy?
Uwzględniając wyczyny polskich graczy w XXI wieku, można wysunąć jedną podstawową tezę - Polakom ten piłkarski klimat nie leży. Nie chodzi tu tyle o warunki atmosferyczne, bo te są doskonałe. Bardziej skłaniałby się do tego stwierdzenia, że filozofia i kultura gry są na tyle specyficzne, że polskiego piłkarza przerastają. Jak powszechnie wiadomo, w Hiszpanii gra się szybką, kombinacyjną piłkę, czasem na jeden kontakt. Nasi zawodnicy chyba do końca nie są przyzwyczajeni do takiego futbolu, co wiąże się z tym, że pochodzą z innego piłkarskiego świata. Nie mam zamiaru usprawiedliwiać naszych piłkarzy, ale chyba to prawda. Bliżej nam do Bundesligi niż do Primera Division.
Pierwszym Polakiem grającym w Hiszpanii w XXI wieku był Mirosław Trzeciak. Jako piłkarz znany z sukcesów z Lechem Poznań czy ŁKSem Łódź, w latach 2007-2010 był wiceprezesem zarządu Legii Warszawa. W Hiszpanii występował w barwach Osasuny Pampeluna (sezon 2000/01 -10 meczów/0 goli) oraz w drugoligowym Polideportivo Ejido (sezon 2001/02, 2002/03 - ogólnie 25 meczów/3 gole).
O wiele lepszymi statystykami, choć z drugoligowych boisk, może pochwalić się Tomasz Frankowski. Jeden z najlepszych zawodników w kadrze z ostatniego dziesięciolecia po odejściu z Wisły Kraków, zdecydował się na Elche CF, występujące wtedy w Segunda Division. W tym klubie wystąpił w 14 meczach, zdobywając 8 goli (sezon 2005/06). W 2006 roku Frankowski, będący już piłkarzem Wolverhampton, został wypożyczony do Teneryfy, również występującej w drugiej lidze hiszpańskiej. Rozegrał tam 19 meczów, strzelając 3 gole. Popularny "Franek, łowca bramek" był piłkarzem świetnie wyszkolonym technicznie i miał instynkt strzelecki. Wyjazd za granicę nie wyszedł mu na dobre, gdyż w poszczególnych klubach był tak naprawdę cieniem samego siebie.
Hiszpański epizod w swojej karierze zaliczył również Kamil Kosowski. 52 - krotny reprezentant kraju w sezonie 2007/08 bronił barw Cadizu CF (17 meczów/0 goli). Klub ten był jednak tylko kolejnym, nieudanym przystankiem w karierze Kosowskiego.
Euzebiusz Smolarek w Borussi Dortmund rozegrał najlepsze sezony w swojej klubowej karierze. W sezonie 2007/08 został jednak pomijany w wyjściowych "11" i przeniósł się do Racingu Santander za ok. 4,8 mln. euro. Miał być ważnym ogniwem klubu znad Zatoki Biskajskiej, ale ostatecznie nie przekonał włodarzy Racingu do siebie. No i pierwszy mecz-debiut na boiskach hiszpańskich, o którym warto jak najszybciej zapomnieć. 26 sierpnia w bezbramkowym meczu z FC Barceloną w 67 min. dostał czerwoną kartkę. Pierwsze trafienie zanotował w spotkaniu z Realem Valladolid 7 października 2007 roku. Warto odnotować, że było to pierwszy gol Polaka w tych rozgrywkach od 10 lat! Ebi wystąpił ogólnie w 38 meczach, zaliczając 6 trafień.
Polak w Realu Madryt? Jeszcze kilka ładnych lat temu były to mrzonki. Jerzy Dudek zdecydował się zmienić deszczowy Liverpool na słoneczny Madryt, gdyż ówczesny menager The Reds Rafael Benitez wolał stawiać na swojego rodaka - Pepe Reinę. Jeden z naszych najlepszych bramkarzy w historii wybierając Real Madryt był świadomy tego, że jedzie tam jako zmiennik Ikera Casillasa. Podczas czterech sezonów w barwach Królewskich, Dudek wystąpił raptem w 12 meczach, głównie w Pucharze Hiszpanii. Z Los Blancos "zdobył" Mistrzostwo oraz Superpuchar Hiszpanii w 2008 roku, oraz Puchar Króla w 2011 roku. Ostatni mecz rozegrał 21 maja 2011 roku przeciwko UD Almerii, w czasie którego został pożegnany gromkimi brawami a koledzy z drużyny zrobili mu szpaler. Pożegnanie godne mistrza. Chociaż Jerzy Dudek nie miał dużego wpływu na wyniki drużyny Realu, to był swego rodzaju dobrym duchem zespołu, tworzącym znakomitą atmosferę.
W sezonie 2012/13 swoich sił w Hiszpanii spróbował Paweł Brożek. Po kiepskim pobycie w Turcji zdecydował się na Recreativo Huelva, grające w Segunda Division. Jednak gra za granicą Brożkowi nie służy. Na drugoligowych boiskach wystąpił w 19 meczach, strzelając 2 gole. A w Wiśle Kraków gra jak na zawołanie...
W tym samym sezonie do Levante dołączył Dariusz Dudka, ale zagrał tylko w pięciu meczach. Szkoda. Od sezonu 2012/13 w Betisie Sewilla występuje Damien Perquis, lecz częściej leczy kontuzje niż gra. Cały czas krytykować nie będę, więc dla równowagi warto powiedzieć o Cezarym Wilku, który jako jeden z niewielu Polaków radzi sobie na hiszpańskich boiskach. W Deportivo La Coruna - liderze drugiej ligi, gra pierwsze skrzypce. Dotychczas zagrał w 16 meczach, zaliczając jedną asystę. Trzymajmy gorąco kciuki za naszego rodaka, aby wywalczył awans do Primera Division!
Piłkarzem, który ma największe szanse na zrobienie kariery na Półwyspie Iberyjskim, jest Bartłomiej Pawłowski. Kupiony przez Malagę CF za 700 tysięcy euro z Widzewa napastnik, jest jednym z najważniejszych ogniw drużyny U-21. W Maladze ma póki co pod górkę, gdyż trener Bernd Schuster niechętnie na niego stawia. Jego debiut w meczu przeciwko FC Barcelonie wypadł dość średnio, z resztą jak cały zespół. Dotychczas zagrał w 6 meczach, strzelając jedną bramkę.
Oby w najbliższych latach do Primera Division trafiało jak najwięcej polskich zawodników. Jest to piłkarski świat, który "produkuje" graczy na tyle wszechstronnych, że dają oni sobie radę dosłownie wszędzie. Solidni gracze z Hiszpanii na pewno urozmaicili by grę naszej Kadry Narodowej, która mówiąc krótko, jest skazana na stagnację. Takie czasy...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz